Cultureel erfgoed Omblèze

Het hart van de gemeente Omblèze is een prachtige kom, een "einde van de wereld", waar de familie gehuchten Arbods, Bertrands, Bouton en Bouaches het landschap bedekken. Daarboven is het plateau van Ambel een uitgestrekt golvend plateau, rijk aan afgronden, zinkgaten en droge valleien. Bij het verlaten van de kloven vestigden de mensen zich op de helling van de Ansage. In Anse zijn een aantal protohistorische overblijfselen gevonden. Tijdens het Neder-Romeinse Rijk lijkt de vallei van de Omblèze bewoond te zijn geweest (er zijn 10 munten uit de 4e eeuw gevonden, gegroepeerd onder een tegel). In de vroege Middeleeuwen werden de priorijen van St Jean Baptiste d'Omblèze en St Michel d'Anse gesticht, beide parochies afhankelijk van Eygluy. Tijdens de godsdienstoorlogen in de 16e eeuw bleef het dorp Omblèze katholiek en kende het geen onrust. Hetzelfde gold tijdens de Franse Revolutie, hoewel de gemeente nog steeds een volksvergadering had. In de 19e eeuw werd het dorp erg actief door de opening van de weg naar de Gorges. Het telde bijna 500 inwoners, 5 molens en stond bekend om zijn kermissen. Al in 1942 verwelkomde de boerderij van Ambel een groep STO dienstweigeraars, de oudste maquis in Frankrijk. Vandaag de dag staat het dorp Omblèze bekend om de schoonheid van zijn landschappen, zijn rotsklim- en wandellocaties en zijn hoge niveau van natuur- en sporttoerisme.